burada zaman duruyormuş gibi gelmiyor mu size de? artık yazılarımı paylaşmıyor olsam da her girdiğimde, yeni yayınlanan yazılara göz gezdirdiğimde kendimi çok nostaljik hissediyorum. bir dönem kendimi buraya az da olsa ait hissettiğim için çok mutluyum. sanki herkes bir sokakta oturuyormuş gibi komşu gibi aile gibi bir ortam var. kendi sokağımdan görmediğim yakınlığı blogger ailesinden gördüm. umarım hep de böyle kalmaya devam eder. şimdi biraz bende olanlardan bahsetmek istiyorum. sizlerin arasına katıldığımda küçüktüm, liseye yeni geçmiştim. burada olmadığım süre boyunca üzerimden 4 yıllık bir lise hayatı geçti. çok güzel arkadaşlar edindim, ilk kez bir sevgilim oldu, ilk kez ayrılık acısını tattım, kendimi ilk kez bu kadar ne zaman bulacağımı kestirememiş bir şekilde kaybolmuş hissettim, yolumu hâlâ bulamadım ve bulacağıma dair şüphelerim de var ama kaybolmanın da kendine has bir güzelliği olduğunu keşfettim. ne kadar fazla duygu olduğunu öğrendim. güven denilen şeyin ne kadar hızlı bir şekilde kırılabildiğini fark ettim ve ne kadar kolay güvenebildiğimi. karşılaştığım her şeyin kişiliğimi şekillendirdiğini de fark ettim. dönüştüğüm kişiden memnun muyum, bilmiyorum ama yaşadıklarımı yaşamam gerektiğinin ve hepsinin beni ben yaptığının fazlasıyla farkındayım. ufak bir güncellemede bulunmak istedim. burayı seviyorum her ne kadar artık buraya ait olmasam da arada uğramak bana iyi geliyor. hayat denilen koşuda küçük bir mola vermek, soluklanmak gibi. siz de yaşamınızdan bahsedebilirsiniz isterseniz, ne zaman bunalırsanız hayatın karmaşasından gelin misafirim olun, yorumlarda buluşalım. şimdilik size sevgilerimi iletiyorum, kendinize güzel bakın<3