Konuyu anlatırken çok fazla boşluk bıraktım ki spoiler olmasın ya da konusu hakkında fazladan bilgiye sahip olmayın ki tatlı bir merakla izleyebilesiniz. Her neyse konudan da bahsettiğime göre artık düşüncelerimi söyleyeceğim. İlk olarak çizimlerine aşık oldum!!! Studio Ghibli'den çıkan, eski animelerin çizimlerine bayılıyorum. Bunu da çok çok çok sevdim. Çok renkli bir atmosferi var ayrıca animemizin.

 Konusu da tatlı bir konu, Miyazaki animelerinde olduğu gibi fantastik bir hava hakim değil ama ben sevdim. Küçük bir not düşeyim yönetmeni Miyazaki değil, Yoshifumi Kondō.

 Eğer tatlı, nazik bir aşk, biraz kendini keşfetme barındıran bir anime izlemek istiyorsanız bu yönden :) İzlediğinize pişman olacağınızı, zaman kaybı olduğunu düşünmüyorum. Umarım beğenirsiniz.

 Bir de çok fazla izlediğim, okuduğum şeylerin yorumunu yazamıyorum bu nedenle sol taraftaki "2020'de İzlediklerim" temalı gadget'tan neyi izlediğimi takip edebilirsiniz, adı ilginizi çeken olursa izleyebilirsiniz. Son olarak çok güzel gifler buldum ve heer yere serpiştirmek istedim, bu yüzden bu yazı biraz fazla 'gif'li bir yazı.



 Sizi çok çok seviyorum görüşmek üzere :)

 Bu mektubu yazıp yazmamak arasında gidip geldim ve sonunda işte sen ve ben buradayız. Burada yeni bir yaşam buldum ama senin yıkımlarının bende bıraktığı izler hâlâ geçmedi, sana; senin varlığına ihtiyacım var. Beni kendine muhtaç etmek için mi böyle derin ve yalnız senin iyileştirebileceğin yaralar açtın? Eğer öyleyse bunu yapmasaydın da sana muhtaçtım zaten, insanların senin varlığına, sana ihtiyacı olması hoşuna mı gidiyor?

 Ah, Gölge ilk karşılaştığımızda böyle değildin sen, ben yaralarımızı birlikte kaparız sanmıştım. Benim gibisin sanmıştım. Oysa senin yaraların yokmuş, gözyaşlarımla aktı yaraya benzetmeye çalıştığın boyalar. Gidişinle yıkıldı o köklü ama bir o kadar kırılgan güvenim. Daha birbirimizin yaralarını sarmadan sen benimkileri tekrar kanattın.

 Her ne kadar sana karşı sitemkâr bir eda takınmış olsam da. Güvenimin kalıntıları hâlâ orada duruyor, yanında biraz umut serpiştirdim geldiğinde tekrar inşa etmek kolay olsun diye. Sen gel, ben unuturum geçmişi diyor umutlar. Ben? Ben, seni görmeden hiçbir şey diyemem. Ama sana gerçekten ihtiyacım var, hatalarınla ve pişmanlıklarınla gel ki tamir edebileyim seni. Sana bir yardımım dokunursa belki kurtarırsın beni, belki iyileştirirsin bu yaraları.

 Ah, Gölge! Seni görmeden bir şey diyemem diyorum ama mantığım söylüyor bunları, kalbim değil. Karanlık içinde boğulunca, gündüz hiç böylesine yalnız olmadığımı anladım.*

 Çok Sevgiler...

*Bir Kayıp Denizci - Gabriel Garcia Marquez